Nie jestem za kazirodztwem ale to jak robi mu loda, powoli itd to muszę zastosować na moim partnerze
Poza tym tyle lat minęło a nie ma dalszej części, ciekawi mnie co dalej
Poprawiłem jeszcze sporo najczęściej powtarzanych słów. Przed kolejnymi poprawkami chyba odczekam dłuższy czas, żeby nabrać dystansu do tekstu.
Jeszcze raz bardzo dziękuję za wszystkie uwagi! Debiut na Pokątnych okazał się fascynującym przeżyciem!
Jeżeli chcesz trochę więcej uwag od kogoś, kto stawia pierwsze kroki w piaskownicy większych form, ale w życiu popracował nad wieloma krótszymi tekstami, to daj znać, wyślę na priva
Kiedy partner mi powiedział co to jest patelnia smiechłam, takie określenie pierwszy raz słyszałam w wieku 22latxD (czyli teraz bo tyle w tym roku lat mam)
@Tomp Dziękuję, to działa! Działa, aż za dobrze. Po wrzuceniu całości da się wykasować słowa typu "się", "za", "na" i to co zostaje to smutne świadectwo mojego ubóstwa językowego :/ Ale i bardzo dobra wskazówka co jeszcze muszę poprawić.
Reasumując - to opowiadanie jest jak lusterko wspomnień, lusterko, które rozbiło się na tysiąc smutnych, tragicznych w związku z wojną kawałeczków. Zadaniem Czytelnika jest próbować je poskładać, co rzecz jasna, łatwe nie jest. Ale nie niemożliwe.
Lubię takie wyzwania...
Tej mroźnej styczniowej nocy pachniałeś wódką i machorką. Oddałam się bez namysłu. Nie mam najmniejszych wątpliwości, że to byłeś Ty! Rano odszedłeś z resztą sołdatów, mieliście swoją robotę, rozumiem to. Goniliście Niemców, aż tumany śniegu wzbijały się za nimi w powietrze
Zaś kwestie powiązania "styczniowej nocy" również nie budzą mojego zdziwienia.
12 stycznia 1945 roku rozpoczęła się operacja wiślańsko-odrzańska, zaś bohater (jak rozumiem - pomimo że Autor zaznacza pewne rzeczy prawie niedostrzegalnie), był w tym momencie żołnierzem, co w tamtych czasach było dość powszechnym zjawiskiem.
Znalazłem takie coś:
https://wordcounter.net/
Jak wkleisz tekst, to w prawym wykazie znajdziesz liczbę powtórzeń dla słów, wyrażeń dwu- (przełącz) i trzywyrazowych (przełącz).
Aby to zadziałało w Twoim przypadku, powinieneś wklejać kawałki tekstu np. na pół strony, ale te połówki przeplatać, np linijki 1-15, potem 10-25, potem 20-35 itd.
Teoria mówi, że 2 razy na stronie słowo może się powtarzać (Ha!. Pytanie jakie, bo zaimek na pewno i więcej razy, podobnie imię własne, ale jakiś czasownik już nie więcej niż dwakroć na stronie. I tak wszystko zależy... od autora, bo czasem stylistyka wymaga powtórzeń).
Oczywiście wyjdzie Ci na początek pięć "się" itd. ale może to Ci coś pomoże.
Autora kojarzę z szalonych opowieści, które (często) nie trzymały się kupy. Tu też mam problem ze zrozumieniem, do kogo odnosi się bohater, czy jest jakiś związek między nim a sołdatem z listu (jakim sposobem?) i jak to wszystko powiązać.
Raut, własny dom towarowy, 1953 rok? Gdzie?
A wcięcia akapitowe robiłeś spacjami! Fuj!
Zrobiłem trochę poprawek. Usunąłem nadmiar niektórych przypraw - trochę deszczu, trochę zapachu. Kilka powtórzeń.
Właśnie, czy ktoś ma sposób na powtórzenia?
Jak na razie najlepszą metodą do której ja doszedłem jest lista słów, których używam za często i wyszukiwanie ich w tekście.
Wielokrotne czytanie nic mi nie daje, a trwa WIEKI.
@Rascal Bardzo fajna rada co do dialogów. Dziękuję również w imieniu przyszłych debiutantów.
Postaram się przejrzeć dialogi, mając to w głowie.
Aha - świetne, mrożące krew w żyłach przykłady 🙂
@MikeEcho
Uff. Bardzo się cieszę że nie zgorszyłem wrażliwego czytelnika, bo na takich najbardziej mi zależy 🙂 Dziękuję za miłe słowa!
Bardzo trafnie zdiagnozowałeś mój problem! Kuchenna metafora w punkt!
I to, że próbuję wyświetlić w wyobraźni czytelnika film, wpadając w wilcze sidła niepotrzebnych detali.
Z burzą, wąchaniem i kominkiem - wszystko racja. Niestety. Powalczę.
Czyżby statystycznie trzeczh "łapkowych" (na teraz)) głąbów na jednego? 😉 Pięknie. ALe nie do końca pesymistycznie... 😉
No to walcie te konie, a my będziemy publikować deczko lepsze treści. Powodzenia w tej walce 😉 Nie zapomnijcie o skarpetkach.
Jednakowoż można i tak i nie uważam tego za nudziarstwo (acz to liryka):
Istniał tylko on. Tylko zapach. Zapach spełnienia. Zapach mężczyzny. Zapach Pana.
Milszy niż najdroższe perfumy. Zioła Prowansji. Balsamy Azji. Korzenie Orientu. Pachnidła Arabii. Wonności Wschodu. Kadzidła Indii.
Zapach miłości.
Napawała się nim. Syciła aromatem. Smakowała powonieniem. Delektowała się węchem.
Poprawiłem kilka sztuk mowy myśli. Usunąłem kilka "powiedział/a". Kropki w dialogach - również znalazłem kilka usterek i poprawiłem.
Dobra, moja ostatnia porada bo mojej pomocy jako PLA już nie będziesz wymagać – może czyta to również jakiś inny (nawet przyszły) debiutant lub osoba szukająca sposobu na poprawienie jakości swoich tekstów, a tobie może usprawnić poprawki lub przyszłe pisanie.
Jeśli nie czujesz się pewnie w dialogach w klasycznej formie (czyli z wszystkimi didaskaliami dotyczącymi "mówienia" i ich interpunkcji) zawsze można je pisać w technice, którą sama nazywam Techniką Szybkiego Montażu (TSM).
Opiera się na przyjęciu zasady "ostatnia osoba, która coś robi, jest tą, która mówi" i stosuje ją właściwie od swojego debiutu, nigdy nie słysząc skarg na taką formę zapisów.
Dla przykładu:
Przejechała długim, haczykowatym pazurem po jego policzku.
– Taki ładniutki. Pewnie świetnie sprawdzi się w roli mojej kolacji.
Nerwowo przełknął ślinę.
– Jestem bardzo tłusty i pewnie ci zaszkodzę!
W sytuacji, gdy jednak chcemy zaznaczyć, że to osoba A coś robi, a ma nastąpić po tym wypowiedź osoby B, mamy kilka sposobów na to:
I. "Aktywowanie mówcy"
Obserwował, jak jej kudłata długa stopa wciska pedał, wprowadzając w ruch okrągłą kamienną osełkę.
– Naprawdę chcesz mnie zjeść?!
II. Mówca podrzędny:
Jej kudłata i długa stopa wciskała pedał, a nóż iskrzył o kamienną osełkę, gdy usłyszała:
– Naprawdę chcesz mnie zjeść?!
– Najpierw utoczę ci krwi na kaszankę.
III. Pójść w model klasyczny
Kudłata stopa wilczycy wprowadzała w ruch wielkie kamienne koło, a srebrne ostrze zgrzytało o jego powierzchnie, tworząc snop iskier.
– Naprawdę chcesz mnie zjeść?! – zapytał ją przerażony chłopak.
– Z twojej krwi zrobię kaszankę, a jelita posłużą mi do zrobienia kiełbasy.
– Nie rozważałaś przejścia na wegetarianizm? No wiesz, to teraz modne i w ogóle...
Sytuacja wydaje się dodatkowo trudniejsza, gdy chcemy (tak jak ty często robisz u siebie) podzielić wypowiedź jednej postaci jakąś czynnością wykonywaną przez inną – możemy ponownie skorzystać z którejś z powyższych.
Przejechała ostrzem po futrze na przedramieniu z zadowoleniem i podniosła się ze stołka. Wolno podchodziła do chłopca w czerwonej pelerynce, który szedł do babci.
– Zaczekaj! – krzyknął przerażony. – Nie chcę umierać prawiczkiem!
Zatrzymała się z uniesionym nożem, mrużąc swoje czarne ślepia. Przełknął głośno ślinę i dodał:
– Nie moglibyśmy najpierw… No wiesz jak mężczyzna z kobietą? Podobno to przyjemne… A zadowolone mięso lepiej smakuje!
– Mężczyzna z kobietą?
– Nooo… Jesteś trochę kudłata, ale masz takie piękne duże… oczy i zęby?
Podobny do przerażającego skowytu śmiech rozniósł się po jaskini – uniosła jeden ze swoich palców wolnej ręki i odwróciła się tyłem. Jej futro gwałtownie wyleciało, układając się na ziemi niczym ściółka; tylko kaskada długich włosów jego barwy opadała na plecy. Wolno odwróciła się, prezentując znacznie piękniej od podglądanych w czasie kąpieli w strumieniu kobiet. Jęknął.
– Jejku… Jeszcze musisz mnie zdjąć z tego haka i…
Tym razem gładką dłonią dotknęła jego policzka.
– Mój biedny, naiwny chłopczyku. Po prostu zamarzyła mi się najpierw przekąska z dobrego wursta z jajkami. – Przeniosła się z twarzy ku jego kroczu. – A teraz ten wygląda na jeszcze apetyczniejszy.
To serio łatwe do wyuczenia i bardzo instynktowne – jednakowo dla autora i (jak pewnie zauważyłeś) czytelnika.
Jedna z lepszych serii tutaj, ale w zasadzie wszystkie Twoje publikacje stoją na najwyższym poziomie🙂
Fajnie że pojawił się temat rozterek Tomka, po tej akcji z nauczycielami, jednak wg mnie zbyt szybko rozeszło się to po kościach i można było poświęcić temu trochę więcej uwagi. Dodałoby to realizmu.
Dobrze by było gdyby ten temat rozterek się jeszcze pojawił i nie wyglądało to tak zgodnie jak do tej pory.
W każdym razie czyta się świetnie, czekam na nową część🙂
@unstableimagination Wytłumaczę Ci wpis Tompa o dialogach. Otóż on hołduję jednej, jedynej wyuczonej zasadzie edycji. Ale zrobię to na priv. W ramach śmiania się dyskretnego z encyklopedystów 😉
O ile chcesz oczywiście 😉
Serwis zawiera treści o charakterze erotycznym, przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich. Decydując
się na wejście na strony serwisu Pokatne.pl potwierdzasz, że jesteś osobą pełnoletnią.
Pliki cookies i polityka prywatności
Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO).
Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przechowywanych w plikach cookies.
Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich
danych osobowych pozostawianych w czasie korzystania przeze mnie ze stron internetowej lub serwisów oraz innych
parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych i w celach analitycznych.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w regulaminie serwisu.
Mloda · 7 kwietnia 2024 · "Potężne artefakty"
Trochę nudno się czyta
Mloda · 7 kwietnia 2024 · "Potężne artefakty"
Wino można trzymać w lodówce xD
Mloda · 7 kwietnia 2024 · "Madzia. Dzień Pierwszy"
Nie jestem za kazirodztwem ale to jak robi mu loda, powoli itd to muszę zastosować na moim partnerze
Poza tym tyle lat minęło a nie ma dalszej części, ciekawi mnie co dalej
Rascal · 7 kwietnia 2024 · "Mgła"
Oj Lodowcu, Lodowcu…
unstableimagination · 7 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
Poprawiłem jeszcze sporo najczęściej powtarzanych słów. Przed kolejnymi poprawkami chyba odczekam dłuższy czas, żeby nabrać dystansu do tekstu.
Jeszcze raz bardzo dziękuję za wszystkie uwagi! Debiut na Pokątnych okazał się fascynującym przeżyciem!
unstableimagination · 7 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
@MikeEcho Przyjmę każdą ilość uwag 🙂
Mloda · 6 kwietnia 2024 · "Numerek albo psikus!!!"
Kiedy partner mi powiedział co to jest patelnia smiechłam, takie określenie pierwszy raz słyszałam w wieku 22latxD (czyli teraz bo tyle w tym roku lat mam)
Mloda · 6 kwietnia 2024 · "Bajka o niewydymanej Królewnie"
Spodziewałam się czegoś lepszego po fajnej nazwie opowiadania xD
Rikuełme · 6 kwietnia 2024 · "Pod skrzydłami Arona"
Opowiadanie zupełnie jak citroen 2cv, niby można gorzej ale to nie znaczy że jest dobrze
Pokątnie uściski · 6 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (II)"
"mogliby on niej"
od
Hmmm... poza tym - tak. 🙂
unstableimagination · 6 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
@Tomp Dziękuję, to działa! Działa, aż za dobrze. Po wrzuceniu całości da się wykasować słowa typu "się", "za", "na" i to co zostaje to smutne świadectwo mojego ubóstwa językowego :/ Ale i bardzo dobra wskazówka co jeszcze muszę poprawić.
SENSEIH · 5 kwietnia 2024 · "Pod skrzydłami Arona"
Reasumując - to opowiadanie jest jak lusterko wspomnień, lusterko, które rozbiło się na tysiąc smutnych, tragicznych w związku z wojną kawałeczków. Zadaniem Czytelnika jest próbować je poskładać, co rzecz jasna, łatwe nie jest. Ale nie niemożliwe.
Lubię takie wyzwania...
SENSEIH · 5 kwietnia 2024 · "Pod skrzydłami Arona"
Zaś kwestie powiązania "styczniowej nocy" również nie budzą mojego zdziwienia.
12 stycznia 1945 roku rozpoczęła się operacja wiślańsko-odrzańska, zaś bohater (jak rozumiem - pomimo że Autor zaznacza pewne rzeczy prawie niedostrzegalnie), był w tym momencie żołnierzem, co w tamtych czasach było dość powszechnym zjawiskiem.
Tomp · 5 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
Znalazłem takie coś:
https://wordcounter.net/
Jak wkleisz tekst, to w prawym wykazie znajdziesz liczbę powtórzeń dla słów, wyrażeń dwu- (przełącz) i trzywyrazowych (przełącz).
Aby to zadziałało w Twoim przypadku, powinieneś wklejać kawałki tekstu np. na pół strony, ale te połówki przeplatać, np linijki 1-15, potem 10-25, potem 20-35 itd.
Teoria mówi, że 2 razy na stronie słowo może się powtarzać (Ha!. Pytanie jakie, bo zaimek na pewno i więcej razy, podobnie imię własne, ale jakiś czasownik już nie więcej niż dwakroć na stronie. I tak wszystko zależy... od autora, bo czasem stylistyka wymaga powtórzeń).
Oczywiście wyjdzie Ci na początek pięć "się" itd. ale może to Ci coś pomoże.
SENSEIH · 5 kwietnia 2024 · "Pod skrzydłami Arona"
Słowo "projekt" jest tu kluczowe. Architekt wygrał konkurs i będzie miał "swój dom towarowy", Tompie. Nawet w 1953 roku.
Czarny Citroen · 5 kwietnia 2024 · "Pod skrzydłami Arona"
Gdzie? Zapewne w PRL 🙂 Ej no, serio?
Tomp · 5 kwietnia 2024 · "Pod skrzydłami Arona"
Autora kojarzę z szalonych opowieści, które (często) nie trzymały się kupy. Tu też mam problem ze zrozumieniem, do kogo odnosi się bohater, czy jest jakiś związek między nim a sołdatem z listu (jakim sposobem?) i jak to wszystko powiązać.
Raut, własny dom towarowy, 1953 rok? Gdzie?
A wcięcia akapitowe robiłeś spacjami! Fuj!
unstableimagination · 5 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
Zrobiłem trochę poprawek. Usunąłem nadmiar niektórych przypraw - trochę deszczu, trochę zapachu. Kilka powtórzeń.
Właśnie, czy ktoś ma sposób na powtórzenia?
Jak na razie najlepszą metodą do której ja doszedłem jest lista słów, których używam za często i wyszukiwanie ich w tekście.
Wielokrotne czytanie nic mi nie daje, a trwa WIEKI.
unstableimagination · 5 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (II)"
Poprawione (choć malarz uparł się na lirykę) 🙂
unstableimagination · 5 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)" ·
@Rascal Bardzo fajna rada co do dialogów. Dziękuję również w imieniu przyszłych debiutantów.
Postaram się przejrzeć dialogi, mając to w głowie.
Aha - świetne, mrożące krew w żyłach przykłady 🙂
unstableimagination · 5 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)" ·
@MikeEcho
Uff. Bardzo się cieszę że nie zgorszyłem wrażliwego czytelnika, bo na takich najbardziej mi zależy 🙂 Dziękuję za miłe słowa!
Bardzo trafnie zdiagnozowałeś mój problem! Kuchenna metafora w punkt!
I to, że próbuję wyświetlić w wyobraźni czytelnika film, wpadając w wilcze sidła niepotrzebnych detali.
Z burzą, wąchaniem i kominkiem - wszystko racja. Niestety. Powalczę.
unstableimagination · 5 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
@Tomp Po raz kolejny okazuje się, że tylko mi się wydawało, że się przyłożyłem. 🙂 Myślę, że minie kilka opowiadań zanim to wejdzie mi w krew 🙁
Tomp · 4 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
Krzyczący instynkt jest dla mnie OK. Problem mam z zachrypniętym (od krzyku). Tego już nie umiem sobie zobrazować. 🙂
SENSEIH · 4 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (I)" ·
Czyżby statystycznie trzeczh "łapkowych" (na teraz)) głąbów na jednego? 😉 Pięknie. ALe nie do końca pesymistycznie... 😉
No to walcie te konie, a my będziemy publikować deczko lepsze treści. Powodzenia w tej walce 😉 Nie zapomnijcie o skarpetkach.
Pablo · 4 kwietnia 2024 · "Dwie sroki (II). Trudne rozmowy"
Minęło 8 lat i nic z powyższego przyżeczenia
Tomp · 4 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
@MikeEcho o zapachach.
Rascal · 4 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)" ·
Dobra, moja ostatnia porada bo mojej pomocy jako PLA już nie będziesz wymagać – może czyta to również jakiś inny (nawet przyszły) debiutant lub osoba szukająca sposobu na poprawienie jakości swoich tekstów, a tobie może usprawnić poprawki lub przyszłe pisanie.
Jeśli nie czujesz się pewnie w dialogach w klasycznej formie (czyli z wszystkimi didaskaliami dotyczącymi "mówienia" i ich interpunkcji) zawsze można je pisać w technice, którą sama nazywam Techniką Szybkiego Montażu (TSM).
Opiera się na przyjęciu zasady "ostatnia osoba, która coś robi, jest tą, która mówi" i stosuje ją właściwie od swojego debiutu, nigdy nie słysząc skarg na taką formę zapisów.
Dla przykładu:
W sytuacji, gdy jednak chcemy zaznaczyć, że to osoba A coś robi, a ma nastąpić po tym wypowiedź osoby B, mamy kilka sposobów na to:
I. "Aktywowanie mówcy"
II. Mówca podrzędny:
III. Pójść w model klasyczny
Sytuacja wydaje się dodatkowo trudniejsza, gdy chcemy (tak jak ty często robisz u siebie) podzielić wypowiedź jednej postaci jakąś czynnością wykonywaną przez inną – możemy ponownie skorzystać z którejś z powyższych.
To serio łatwe do wyuczenia i bardzo instynktowne – jednakowo dla autora i (jak pewnie zauważyłeś) czytelnika.
SENSEIH · 4 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (I)" ·
A ja nadal szukam inteligentów na tym portalu 😉 Łapki w dół i w górę plus ich adresy IP wiele mówią 😉
Koneser · 4 kwietnia 2024 · "Iza i Tomek (VI)"
Jedna z lepszych serii tutaj, ale w zasadzie wszystkie Twoje publikacje stoją na najwyższym poziomie🙂
Fajnie że pojawił się temat rozterek Tomka, po tej akcji z nauczycielami, jednak wg mnie zbyt szybko rozeszło się to po kościach i można było poświęcić temu trochę więcej uwagi. Dodałoby to realizmu.
Dobrze by było gdyby ten temat rozterek się jeszcze pojawił i nie wyglądało to tak zgodnie jak do tej pory.
W każdym razie czyta się świetnie, czekam na nową część🙂
SENSEIH · 4 kwietnia 2024 · "O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)"
@unstableimagination Wytłumaczę Ci wpis Tompa o dialogach. Otóż on hołduję jednej, jedynej wyuczonej zasadzie edycji. Ale zrobię to na priv. W ramach śmiania się dyskretnego z encyklopedystów 😉
O ile chcesz oczywiście 😉
Zaskoczony pod prysznicem
Erotyk dla M.
O dziewczynie w czerwonym kapturku (III)
Mgła
O dziewczynie w czerwonym kapturku (II)
Pod skrzydłami Arona
O dziewczynie w czerwonym kapturku (I)
Chatka w Zielonej Dolinie, czyli do…
Gdzie jesteś, Agnieszko?
RealDoll. Finał sezonu pierwszego