Indragor
Autor
29 października 2015
O sobie:
A tak sobie popisuję... Raz wyjdzie lepiej, raz gorzej, ale zawsze starałem się, by było „ku pokrzepieniu serc”. Dlaczego? Aby zapomnieć i inni, jeśli chcą, mogli zapomnieć, chociaż na chwilę o nieludzkim świecie, w jakim przyszło nam żyć. Bezdusznym, egoistycznym pseudo-demo-kapitalizmie, który ludziom odbiera najpierw godność, potem nadzieję i wreszcie życie.
Już nie piszę. Nie potrafię zapomnieć. Może kiedyś wrócę. Czas pokaże.
