Przeczytałem jedną czwartą tekstu w nadziei na tytułowy sen i klops, żadnego snu nie ma. Dziesięć postaci, gadają o niczym, kwatera, piwo, plaża. Nudy.
Poza brakującymi przecinkami i ogonkami (i dłużyznami) możesz zwrócić uwagę na te dwa drobiazgi:
to były czasy, gdy ecstasy przeżywało swój renesans.
Co to za epoka?
z jeszcze dwoma znajomymi i jakiś młodym gościem
Czyli z trzema osobami płci męskiej?
Dla porządku zerknąłem jeszcze na wcześniejsze komentarze. Korciło mnie, żeby wyprowadzić to dzieło z poczekalni, mimo że nie doczytałem, ale tego nie zrobię. Najpierw musiałbyś, autorze, pochylić się nad uwagami Krystyny. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Generalnie opowiadanie nie jest zle tylko strasznie nielogiczne im dluzej je czytam tym bardziej surrealistyczne wydaja mi sie opisane sceny. Naprawde ciezko zorientowac sie czy opisywane postaci siedza czy leza i jak mialyby w rzeczywistosci wyglodac opisane sceny.
Wspominanue o rozmiarze piersi tak czesto wydalo mi sue dziwne i troche nastoletnie. Zdradzaloby ze autor opowiadania jest dosyc mlody. Dlugie strasznie i troche infantylne.
Trochę chaosu, jak wspomniał starski.
Poza tym zdecyduj się, czy narracja ma się odbywać w pierwszej osobie, czy w trzeciej, bo raz jest tak a raz odwrotnie.
A mnie kawkowskie K. zupełnie nie przeszkadza. Nużą za to zaimki i powtarzające się słowa: dziewczyna, uległa, kobieta. Z zaimkami jest jeszcze taki szkopuł, że kiedy w danej scenie występują dwie kobiety i pojawia się zaimek "jej", "ją", "ona", to można mieć wątpliwości, o kogo konkretnie chodzi. Tak więc: mniej zaimków, więcej synonimów!
Pozytywnym aspektem twojego pisania jest zapał. Masz ochotę na opowiadanie, budowanie, przedstawianie historii. Wcielanie się w roztrzepaną kobitkę uznałbym za udane, ale tworzysz coś w rodzaju rzeczywistości równoległej, bo obawiam się - i jest to według mnie największym mankamentem - brak ci osobistego doświadczenia w materii, którą przedstawiasz.
Czytając, odnoszę wrażenie, że zastępujesz rzeczywistość wyobraźnią i wychodzi to mało prawdopodobnie.
Twoja bohaterka byłaby wiarygodna jako napalona nastolatka, żyjąca wyobrażeniami o świecie, w który dopiero ma wejść, ale jako przeżyta kochanka, jest mało prawdziwa. Myślę, że to właśnie jest wynikiem braku rzeczywistego podłoża. Zarówno ona jak i koleżanka z pracy -szefowa, gdy otwierają usta, okazują się gimnazjalistkami. Można improwizować opowieści o podróżach kosmicznych, bo niewielu ludzi tam było, ale jeśli chodzi o strefę seksualnego pożycia, to sytuacja jest zupełnie inna i wręcz odwrotna.
Słabą stroną jest też chaos, gdy zrywasz tematy, przeskakujesz, pomijasz. Takie zabiegi, by działały, wymagają niezwykłego wyczucia i doświadczenia.
Podoba mi się, że czasem nie opisujesz wszystkiego - jak na przykład przygoda z facetem w ubikacji, za to opis seksu z własnym chłopakiem, gdzie wdajesz się w kompletnie zbędne szczegóły, jest już mało udany. Połączenie tych dwóch sposobów narracji może być kluczem do ciekawego opowiadania, gdzie nie wszystko jest czytelnikowi dane i opisane ze zbędną dokładnością.
Powtórzę się po raz enty - Warto zatrudnić mózg czytelnika, niech pracuje na korzyść snutej historii. Zamiast karmić go gotową paszą, na dodatek z mikrofali.
„Obudziło mnie bzyczenie telefonu leżącego na szafce obok naszego łóżka.”
Bzyczenie – zmieniłbym na jakieś inne określenie.
„Wyglądała, jak kobieta szykująca się na imprezę, a nie na samotny wieczór z bieganiem po mrozie.”
Raczej „na mrozie”
Wziął ją całą do ust.
Cała stopę do ust? Lepiej by było: “Zbliżył jej stopę do ust.”
Nadal nie mogąc wyjść z podziwu patrzyłem jak auto odjeżdża w stronę naszego domu.
Brak przecinka, powinno być:
“Nadal nie mogąc wyjść z podziwu, patrzyłem, jak auto odjeżdża w stronę naszego domu.”
A może nie chciałem?
Lepiej chyba:
„A może jej nie chciałem?”
Jest fajny klimacik. To mi się w tym opowiadaniu podoba. Oceniam na 7 🙂
Niestety tekst wymaga doszlifowania, bo w niektórych momentach ciężko się je czyta.
Największe błędy do poprawienia według mnie:
“Tegoroczna zima mocno dopisała.” - stwierdzenie, że zima mocno dopisała jest dziwne.
Zmieniłbym na:
“Tegoroczna zima była bardzo sroga”
“W pewien zimowy poranek wybraliśmy się na sauny.“
Raczej “do sauny”.
“Byliśmy w szoku.”
Coś nie tak tutaj jest bo dopiero potem weszła żona.
“Do naszego pomieszczenia weszła moja małżonka.“
Więc nie mogli być razem,
“Z resztą ona nigdy nie pokazałaby Ci się nago.“ Ma być “zresztą”
“Widziałeś mnie kiedyś na basenie w bikini i to Ci może wystarczyć do Twoich fantazji.”
Zrobiłbym:
“Widziałeś mnie kiedyś na basenie w bikini i to Ci powinno wystarczyć do Twoich fantazji.”
Ja lecę na masaż do Angeliki, a Piotr mówił przed Twoim przyjściem, że dzisiaj tylko saunuje.
Brak myślnika.
Kiedyś już była u tego masażysty w innym spa i przypuszczałem dlaczego tak bardzo cieszy się z masażu całego ciała, który wykupiłem jej na prezent mikołajkowy.
Zamiast “przypuszczałem” dałbym “domyślałem się”
Miałem po nią krzyknąć, ale otworzyła drzwi zza których buchnęła para.
Zamiast “po nią” dałbym “za nią”
Z resztą doskonale go rozumiałem.
Ma być “zresztą”
Dla niej było to coś więcej niż kontur.
Całe zdanie jest niezbyt zrozumiałe.
Dziękuję za komentarz 🙂 W tym momencie pracuję nad stworzeniem do tej sceny całej historii, więc w międzyczasie tutaj pojawią się też poprawki - nie chcę poprawiać kilka razy, a wiadomo, że mogą być też nieścisłości, które od razu wyeliminuję 🙂 Rozumiem, że nie każdy wszystko musi lubić - jednak dla mnie taki temat to właśnie jest to.
Piszesz całkiem przejrzyście i bez rażących błędów czy manier. Trochę ponosi cię z zaimkami osobowymi, ale możesz to z łatwością poprawić. Sam temat dla mnie jest co najmniej żenujący.
pozdrawiam
AS
Jeśli wniesiesz te drobne poprawki, w tym imiona zamiast inicjałów, chętnie zagłosuję za wyjściem na główną.
Dzięki za uwagi, liczyłam, że ktoś mi pomoże 🙂 Przyjrzę się tym zaimkom i powtórzeniom raz jeszcze, bo po tylu czytaniach chyba już mi to automatycznie umyka.
Możliwe, że pomyślę o stworzeniu z tego pełnej historii, a wtedy też bohaterki dostaną imiona i nie będzie to już brzmieć jak w wieczornych wiadomościach 😛
Na razie jednak potrzebowałam zachęty, potwierdzenia, że to, co piszę w ogóle da się czytać i nadmiernie przy tym nie cierpieć 😀 Jeszcze raz dzięki 🙂
Ciekawa opowieść. Warsztatowo może nieco surowa, ale i tak nawet teraz mogłaby się znaleźć w poczekalni.
Zaraz pewnie zjawią sie specjaliści od przecinków, ale ja zwrócę uwagę tylko na kilka ogólnych rzeczy:
- K. - co? To jest dokument o świadku koronnym? Wiem, taka wola autora (autorki?), ale wg mnie całkowicie zbędna
- jest nieco za dużo zaimków i polecam się zastanowić, czy na pewno każde "jej" i tym podobne są potrzebne
- uważaj na powtórzenia, np. na samym końcu sa dwie "kochanki" zaraz obok siebie
- ale to już trochę moje czepialstwo i niechęć do zbyt krótkich tekstów - brakuje mi dłuższego wprowadzenia i zakończenia, zwłaszcza pozaseksualnego. Dlaczego bohaterki są razem, gdzie, takiego małego drażnienia się na początek i wspólnego odpoczynku w finale.
Ogólnie, mimo wydawałoby się wielu uwag, jestem jak najbardziej za! 🙂
Weż sobie Autorze to do serca,że brak komentarzy to gorzej niż jak są.Opowiadanie chyba się nie spodobało-mnie zresztą także.Takie szarobure i nudne jak pogoda.
Jak to o co kaman.To jest zły sen autora-i oby jak najmniej-a najlepiej wogole-takich snow. Ani to śmieszne,ani to tragiczne,ani to erotyczne..Więc co?Totalny bubel.
Serwis zawiera treści o charakterze erotycznym, przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich. Decydując się na wejście na strony serwisu Pokatne.pl potwierdzasz, że jesteś osobą pełnoletnią.
Pliki cookies i polityka prywatności
Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO). Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przechowywanych w plikach cookies.
Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich danych osobowych pozostawianych w czasie korzystania przeze mnie ze stron internetowej lub serwisów oraz innych parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych i w celach analitycznych.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w regulaminie serwisu.
MrHyde · 1 dni temu · "Nastoletni sen"
Przeczytałem jedną czwartą tekstu w nadziei na tytułowy sen i klops, żadnego snu nie ma. Dziesięć postaci, gadają o niczym, kwatera, piwo, plaża. Nudy.
Poza brakującymi przecinkami i ogonkami (i dłużyznami) możesz zwrócić uwagę na te dwa drobiazgi:
Co to za epoka?
Czyli z trzema osobami płci męskiej?
Dla porządku zerknąłem jeszcze na wcześniejsze komentarze. Korciło mnie, żeby wyprowadzić to dzieło z poczekalni, mimo że nie doczytałem, ale tego nie zrobię. Najpierw musiałbyś, autorze, pochylić się nad uwagami Krystyny. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
WsumieNieWiem · 6 sierpnia 2020 · "Nastoletni sen"
Generalnie opowiadanie nie jest zle tylko strasznie nielogiczne im dluzej je czytam tym bardziej surrealistyczne wydaja mi sie opisane sceny. Naprawde ciezko zorientowac sie czy opisywane postaci siedza czy leza i jak mialyby w rzeczywistosci wyglodac opisane sceny.
WsumieNieWiem · 5 sierpnia 2020 · "Nastoletni sen"
Wspominanue o rozmiarze piersi tak czesto wydalo mi sue dziwne i troche nastoletnie. Zdradzaloby ze autor opowiadania jest dosyc mlody. Dlugie strasznie i troche infantylne.
mateusz · 31 lipca 2020 · "Kobieta z niespodzianką (III)"
Marzę o takiej dziewczynie ale nie na jeden raz tylko na stałe życie w związku 🙂
Marunia · 29 lipca 2020 · "Architektura zdrady (I)"
Dziecinada
starski · 27 lipca 2020 · "Architektura zdrady (I)"
Przeczytałem kilka zdań. Kategorycznie do warsztatu.
Falanga JONS · 26 lipca 2020 · "Camilla i jej świat "
Trochę chaosu, jak wspomniał starski.
Poza tym zdecyduj się, czy narracja ma się odbywać w pierwszej osobie, czy w trzeciej, bo raz jest tak a raz odwrotnie.
Tomekfemdom · 26 lipca 2020 · "Adam i nowa współlokatorka (II)"
Świetne opowiadanie. Bardzo podniecające. Aż miłoby było mieć taką współlokatorkę 😀
starski · 26 lipca 2020 · "Uległa"
Kafkowskie K owszem pasuje, u Kafki .
MrHyde · 25 lipca 2020 · "Uległa"
A mnie kawkowskie K. zupełnie nie przeszkadza. Nużą za to zaimki i powtarzające się słowa: dziewczyna, uległa, kobieta. Z zaimkami jest jeszcze taki szkopuł, że kiedy w danej scenie występują dwie kobiety i pojawia się zaimek "jej", "ją", "ona", to można mieć wątpliwości, o kogo konkretnie chodzi. Tak więc: mniej zaimków, więcej synonimów!
MrHyde · 25 lipca 2020 · "Camilla i jej świat "
Dojechałem do tego miejsca:
starski · 19 lipca 2020 · "Camilla i jej świat "
Pozytywnym aspektem twojego pisania jest zapał. Masz ochotę na opowiadanie, budowanie, przedstawianie historii. Wcielanie się w roztrzepaną kobitkę uznałbym za udane, ale tworzysz coś w rodzaju rzeczywistości równoległej, bo obawiam się - i jest to według mnie największym mankamentem - brak ci osobistego doświadczenia w materii, którą przedstawiasz.
Czytając, odnoszę wrażenie, że zastępujesz rzeczywistość wyobraźnią i wychodzi to mało prawdopodobnie.
Twoja bohaterka byłaby wiarygodna jako napalona nastolatka, żyjąca wyobrażeniami o świecie, w który dopiero ma wejść, ale jako przeżyta kochanka, jest mało prawdziwa. Myślę, że to właśnie jest wynikiem braku rzeczywistego podłoża. Zarówno ona jak i koleżanka z pracy -szefowa, gdy otwierają usta, okazują się gimnazjalistkami. Można improwizować opowieści o podróżach kosmicznych, bo niewielu ludzi tam było, ale jeśli chodzi o strefę seksualnego pożycia, to sytuacja jest zupełnie inna i wręcz odwrotna.
Słabą stroną jest też chaos, gdy zrywasz tematy, przeskakujesz, pomijasz. Takie zabiegi, by działały, wymagają niezwykłego wyczucia i doświadczenia.
Podoba mi się, że czasem nie opisujesz wszystkiego - jak na przykład przygoda z facetem w ubikacji, za to opis seksu z własnym chłopakiem, gdzie wdajesz się w kompletnie zbędne szczegóły, jest już mało udany. Połączenie tych dwóch sposobów narracji może być kluczem do ciekawego opowiadania, gdzie nie wszystko jest czytelnikowi dane i opisane ze zbędną dokładnością.
Powtórzę się po raz enty - Warto zatrudnić mózg czytelnika, niech pracuje na korzyść snutej historii. Zamiast karmić go gotową paszą, na dodatek z mikrofali.
pozdrawiam
AS
darko79 · 18 lipca 2020 · "Historia pewnej pary (II). Wspólny trening"
Dalej fajny klimat, mocna 7 🙂
Błedy, które wychwyciłem:
„Obudziło mnie bzyczenie telefonu leżącego na szafce obok naszego łóżka.”
Bzyczenie – zmieniłbym na jakieś inne określenie.
„Wyglądała, jak kobieta szykująca się na imprezę, a nie na samotny wieczór z bieganiem po mrozie.”
Raczej „na mrozie”
Wziął ją całą do ust.
Cała stopę do ust? Lepiej by było: “Zbliżył jej stopę do ust.”
Nadal nie mogąc wyjść z podziwu patrzyłem jak auto odjeżdża w stronę naszego domu.
Brak przecinka, powinno być:
“Nadal nie mogąc wyjść z podziwu, patrzyłem, jak auto odjeżdża w stronę naszego domu.”
A może nie chciałem?
Lepiej chyba:
„A może jej nie chciałem?”
darko79 · 18 lipca 2020 · "Historia pewnej pary (I). Sauna"
Jest fajny klimacik. To mi się w tym opowiadaniu podoba. Oceniam na 7 🙂
Niestety tekst wymaga doszlifowania, bo w niektórych momentach ciężko się je czyta.
Największe błędy do poprawienia według mnie:
“Tegoroczna zima mocno dopisała.” - stwierdzenie, że zima mocno dopisała jest dziwne.
Zmieniłbym na:
“Tegoroczna zima była bardzo sroga”
“W pewien zimowy poranek wybraliśmy się na sauny.“
Raczej “do sauny”.
“Byliśmy w szoku.”
Coś nie tak tutaj jest bo dopiero potem weszła żona.
“Do naszego pomieszczenia weszła moja małżonka.“
Więc nie mogli być razem,
“Z resztą ona nigdy nie pokazałaby Ci się nago.“ Ma być “zresztą”
“Widziałeś mnie kiedyś na basenie w bikini i to Ci może wystarczyć do Twoich fantazji.”
Zrobiłbym:
“Widziałeś mnie kiedyś na basenie w bikini i to Ci powinno wystarczyć do Twoich fantazji.”
Ja lecę na masaż do Angeliki, a Piotr mówił przed Twoim przyjściem, że dzisiaj tylko saunuje.
Brak myślnika.
Kiedyś już była u tego masażysty w innym spa i przypuszczałem dlaczego tak bardzo cieszy się z masażu całego ciała, który wykupiłem jej na prezent mikołajkowy.
Zamiast “przypuszczałem” dałbym “domyślałem się”
Miałem po nią krzyknąć, ale otworzyła drzwi zza których buchnęła para.
Zamiast “po nią” dałbym “za nią”
Z resztą doskonale go rozumiałem.
Ma być “zresztą”
Dla niej było to coś więcej niż kontur.
Całe zdanie jest niezbyt zrozumiałe.
Pozdrawiam
darko79
TenPanInny · 17 lipca 2020 · "Camilla i jej świat "
Interesują, a i już sam wyłapałem błędy, które niebawem poprawię.
starski · 17 lipca 2020 · "Camilla i jej świat "
Czy autora interesują ewentualne uwagi?
Łukasz · 17 lipca 2020 · "Jak zostałam kobietą i potem (IV). Mój pierwszy facet"
Super opowiadanie, każdy by chciał mieć taką przyjaciółkę!! Super!!!
Łukasz · 17 lipca 2020 · "Kasztanowa Iwona (I)"
Mam wrażenie czytają wasze historie że, większość to żywcem przepisane z podobnych.
Łukasz · 16 lipca 2020 · "Dorota i Monika (II) - reminiscencje "
A kiedy druga część, lub dalsze części?
Szkoda że przerwałaś to opowiadanie
Xxxxxx · 16 lipca 2020 · "Pomocny tatuś"
Podobaja mi sie język i styl. Kręci mnie ta perwersja odziana w niewinność.
na-tali · 14 lipca 2020 · "Uległa"
Dziękuję za komentarz 🙂 W tym momencie pracuję nad stworzeniem do tej sceny całej historii, więc w międzyczasie tutaj pojawią się też poprawki - nie chcę poprawiać kilka razy, a wiadomo, że mogą być też nieścisłości, które od razu wyeliminuję 🙂 Rozumiem, że nie każdy wszystko musi lubić - jednak dla mnie taki temat to właśnie jest to.
Jeszcze raz dzięki za zainteresowanie 🙂
starski · 14 lipca 2020 · "Uległa"
Piszesz całkiem przejrzyście i bez rażących błędów czy manier. Trochę ponosi cię z zaimkami osobowymi, ale możesz to z łatwością poprawić. Sam temat dla mnie jest co najmniej żenujący.
pozdrawiam
AS
Jeśli wniesiesz te drobne poprawki, w tym imiona zamiast inicjałów, chętnie zagłosuję za wyjściem na główną.
na-tali · 12 lipca 2020 · "Uległa"
Dzięki za uwagi, liczyłam, że ktoś mi pomoże 🙂 Przyjrzę się tym zaimkom i powtórzeniom raz jeszcze, bo po tylu czytaniach chyba już mi to automatycznie umyka.
Możliwe, że pomyślę o stworzeniu z tego pełnej historii, a wtedy też bohaterki dostaną imiona i nie będzie to już brzmieć jak w wieczornych wiadomościach 😛
Na razie jednak potrzebowałam zachęty, potwierdzenia, że to, co piszę w ogóle da się czytać i nadmiernie przy tym nie cierpieć 😀 Jeszcze raz dzięki 🙂
Agnessa Novvak · 12 lipca 2020 · "Uległa"
Ciekawa opowieść. Warsztatowo może nieco surowa, ale i tak nawet teraz mogłaby się znaleźć w poczekalni.
Zaraz pewnie zjawią sie specjaliści od przecinków, ale ja zwrócę uwagę tylko na kilka ogólnych rzeczy:
- K. - co? To jest dokument o świadku koronnym? Wiem, taka wola autora (autorki?), ale wg mnie całkowicie zbędna
- jest nieco za dużo zaimków i polecam się zastanowić, czy na pewno każde "jej" i tym podobne są potrzebne
- uważaj na powtórzenia, np. na samym końcu sa dwie "kochanki" zaraz obok siebie
- ale to już trochę moje czepialstwo i niechęć do zbyt krótkich tekstów - brakuje mi dłuższego wprowadzenia i zakończenia, zwłaszcza pozaseksualnego. Dlaczego bohaterki są razem, gdzie, takiego małego drażnienia się na początek i wspólnego odpoczynku w finale.
Ogólnie, mimo wydawałoby się wielu uwag, jestem jak najbardziej za! 🙂
kitu · 2 lipca 2020 · "Prowokacja - prolog"
Weż sobie Autorze to do serca,że brak komentarzy to gorzej niż jak są.Opowiadanie chyba się nie spodobało-mnie zresztą także.Takie szarobure i nudne jak pogoda.
starski · 15 czerwca 2020 · "Nieznajomy"
Tekst do szuflady. Proponuję napisać jeszcze kilka (od 5 do 10) i wtedy zaproponować coś ponownie.
pozdrawiam
Agnessa Novvak · 15 czerwca 2020 · "Nieznajomy"
A później wrzuć całość na stronę sentencechecker.com, bo przecinki żyją własnym życiem.
A wielokropek ma trzy kropki. Nie mniej, nie więcej
JustINe · 14 czerwca 2020 · "Nieznajomy"
Na dobry początek może popraw błędy, które pojawiają się w tekście po wklejeniu do edytora?
kitu · 7 czerwca 2020 · "Pocieszenie"
Jak to o co kaman.To jest zły sen autora-i oby jak najmniej-a najlepiej wogole-takich snow. Ani to śmieszne,ani to tragiczne,ani to erotyczne..Więc co?Totalny bubel.
Behemoth · 7 czerwca 2020 · "Pocieszenie"
A tak właściwie to o co kaman. Walił ja w buzię to zapamietałem.
Camilla i jej świat
Uległa
Kryzys (II)
Architektura zdrady (I)
CFNM - początek
Dojdź dla mnie mała
Nieznajomy
Prowokacja - prolog
Pomocny tatuś
Pocieszenie