Słodycz i śmierć, czyli miód melancholii

Agnessa Novvak Agnessa Novvak

14 grudnia 2019

Pośród łąk kwiat wzrasta, symbol niewinności
– lgną pszczoły zapachem zwabione ku niemu,
by nektar pospijać ze źródła miłości,
po czym wrócić wierne ulowi swojemu.

W nim miód namiętności, ciepła i wierności
stworzony, celowi posłuży jednemu.

Pszczelarz pracowity na targ zwiezie dzbany,
gdzie dziewoja szwarna, wraz z chłopcem przystojnym,
czas spędzić chcą razem, pośmiać się, pójść w tany!
I wspólnie osłodzić gorycz w życiu znojnym.

On rzeknie: "kochana", ona mu: "kochany";
i nadzy oboje legną w łożu strojnym.

Swej wybranki ciało poleje wybranek
złocistością cudną, od piersi do łona,
zaś głowę przystroi w zapleciony wianek
– wówczas ich przysięga zostanie spełniona.

W radości i smutku, w dzień, noc i poranek,
przyszłość pragną przeżyć jako mąż i żona.

Gdy włosy po latach przyprószy srebrzystość,
zgarbią starcze plecy, spojrzenie zmętnieje...
Otuli mąż żonę w objęć jedwabistość
z czułością, od której ciemność pojaśnieje.

Aż w końcu odejdą wspólnie w wieczną bliskość,
gdzie śmierć miodu kielich na grób im wyleje.

Jak Ci się podobało?

11
1
Podziel się ze znajomymi

Komentarze (2)

Agnessa Novvak

Agnessa Novvak · 14 grudnia 2019

0
0

Po przemyśleniu, począwszy od tego wiersza, będę publikować na Pokątnych nowości poetyckie (ależ poważnie to brzmi! 😀 ) w tym samym terminie, co na stronie autorskiej. A starociami uzupełniać ewentualnie przerwy.

Czy na pewno chcesz usunąć ten komentarz?
Indragor

Indragor · 14 grudnia 2019

+1
0

Piękna historia wierszem spisana 🙂
Oczywiście łapka w górę 🙂

Czy na pewno chcesz usunąć ten komentarz?

Więcej poezji:

Prośba

Tejot

Dotknij mnie. Prawdziwie, całym sobą, najgłębiej jak potrafisz. Dotknij mnie. Myślą i słowem, spojrzeniem i uśmiechem. Dotknij mnie. Odkryj, nazwij, jak nikt przed tobą. Rozpal mnie. Niewinnym gestem pozbawionym dotyku. Rozpal mnie. Półsłówkiem, aluzją, obietnicą. Zrób to. A dostaniesz więcej, niż marzysz.

13 sierpnia 2025

Sapio

Sapioman

Nie patrzę w oczy, by zgadywać kolor, lecz by usłyszeć echo myśli. Dotykam słów, jak dłoni – powoli, ostrożnie, bo wiem, że ostre zdania potrafią skaleczyć mocniej niż szkło. Uwodzi mnie Twój umysł – labirynt, w którym chcę się zgubić, gdzie każde pytanie jest pocałunkiem, a odpowiedź – rozpiętą suknią ciekawości. Kocham to ciało i kocham ten umysł, kocham – iskrę, co tańczy między zdaniami, aż żar w myślach nagle trysł, rozlewając się pragnieniami. Piękno przemija, a inteligencja… – jeśli znajdzie…

11 sierpnia 2025

Fantazja

BadyMartin

Jesteś moją fantazją. W nocy, kiedy nie mogę zasnąć. Jesteś moim marzeniem. Nawet czyniąc mi tym cierpienie. … Będziesz spełnieniem dla mnie. Czego? Nieprzyzwoitych pragnień. Mą własnością zostaniesz. Uwierz. Tak na pewno się stanie. Zabawką dla mnie będziesz. Tylko dostań się w moje ręce. Rozrywką moją się staniesz. Nie walcz. Na nic twoje szlochanie. Dasz mi każdą uciechę. Zgódź się. Nic już nie będzie grzechem. … Rozkosz Ci podaruję. Oddasz Za to w zamian mi duszę.

26 lipca 2025
pokątne opowiadania erotyczne
Witamy na Pokatne.pl

Serwis zawiera treści o charakterze erotycznym, przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich.
Decydując się na wejście na strony serwisu Pokatne.pl potwierdzasz, że jesteś osobą pełnoletnią.

Pliki cookies i polityka prywatności

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO). Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przechowywanych w plikach cookies.
Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich danych osobowych pozostawianych w czasie korzystania przeze mnie ze stron internetowej lub serwisów oraz innych parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych i w celach analitycznych.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w regulaminie serwisu.