Moja twarz jaśnieje, moje włosy są idealne, a młode, szczupłe ciało pachnie świeżością i jej ulubionymi perfumami. Od kiedy poznałam moją panią, nic nie jest dla mnie tak ważne. Z każdym miesiącem wyczekuję jej przybycia z większą niecierpliwością, myślami planując kolejne niemal natychmiast po jej wyjściu.

Pani Klaudia przyjeżdża do mojego miasta w interesach w trzeci weekend każdego miesiąca. Dokładnie nie wiem, co robi, ale jestem pewna, że we wszystkich obszarach swojego życia ma absolutną władzę nad otoczeniem. Często wyobrażam sobie, jak zarządza, jak negocjuje, jak rozkazuje, jak panuje nad wszystkim i wszystkimi.

A ja jestem niewielkim wycinkiem jej imperium. Jej małą dziewczynką, jej zabawką, po którą sięga, gdy pojawia się tutaj. Nasza umowa przewiduje, że jeśli jestem bezwzględnie posłuszna, pokorna i jeśli ją zadowolę, uzyskam prawo, by ją wielbić. A wielbienie pani, to najwspanialsze doświadczenie w całym moim dwudziestoletnim życiu.

Poczułam to już wtedy, gdy zobaczyłam ją po raz pierwszy. Wysoka, dojrzała, czarnowłosa i czarnooka, idealnie piękna, czterdziestokilkuletnia dama. A raczej bogini. Zrozumiałam, że zrobię wszystko, by zasłużyć na jej uwagę, że pragnę być jej własnością. A ona pozwoliła mi na to. Pozwoliła mi upaść przed sobą na twarz, przysiąc posłuszeństwo, pozwoliła mi zostać jej dziewczyną od stóp. Jej zabawką, jedną z wielu, ale jej.

Mam obsesję na punkcie pani Klaudii. Na punkcie jej władzy. I jej stóp. A pani to we mnie lubi. Ale… muszę zasłużyć.

Czekam w apartamencie numer 42, tym, co zwykle. Ona go zarezerwowała, ale to ja przychodzę pierwsza. Lubi, kiedy wszystko jest w idealnym porządku, a ja nie chcę jej zawieść. Jestem naga, z wyjątkiem naszyjnika, a właściwie obroży, którą mi dała jako symbol jej władzy, a także czarnych pończoch i szpilek. Jest dla mnie oczywiste, że klęczę, kiedy otworzy drzwi, klęczę z głową opartą o podłogę, z wyciągniętymi dłońmi w pozie, w której ją czczę całym moim ciałem.

Jestem spragniona i stęskniona. Moja dwudziestoletnia cipka bardzo tęskni za swoją panią. Bo zgodnie z umową nie mogę się tam dotykać w całym tygodniu poprzedzającym jej wizytę. Raz złamałam tę zasadę, myśląc, że nie będzie wiedziała, ale ona wie wszystko. W tamten weekend nie zobaczyłam jej stóp, nie dotknęłam ich. Teraz już nigdy nie popełniam tego błędu. Zawsze jestem jej grzeczną dziewczynką.

Spojrzałabym na telefon, żeby sprawdzić godzinę, ale telefony są zabronione. Jedynym sposobem, żeby sprawdzić godzinę, jest duży analogowy zegar na ścianie nad drzwiami. Pani nienawidzi technologii, kiedy się bawimy. Hotel wie, że przed jej wizytą należy usunąć z pokoju wszystkie urządzenia cyfrowe. Żadnego telewizora, żadnych budzików, niczego. Antyczny zegar wskazuje 17:58. Wejdzie za dokładnie dwie minuty, więc ostatni raz przeglądam się w lustrze, ściskam sutki na tyle, żeby stwardniały i padam na twarz przed moją boginią.

Ona jest perfekcją, punktualnością, władzą. Drzwi otwierają się dokładnie o 18:00, a ja, dociskając czoło do podłogi, słyszę i czuję jej obecność. Dominuje w każdym miejscu, w którym się znajduje, ale kiedy jesteśmy tylko we dwie, to coś więcej niż tylko jej panowanie. Ona jest moim powietrzem, oddycham nią, żyję tylko dla niej.

„Oto moja słodka Monika, w idealnej pozycji”. Słyszę moją panią i czuję, że gdy na chwilę stanęła, czubki jej butów niemal dotknęły moich włosów. Ale weszła dalej, by zająć należne sobie miejsce. W centralnej części apartamentu znajduje się fotel, a właściwie królewski tron, przygotowany dla bogini.

„Chodź, przywitaj się”. Momentalnie ruszam, czołgam się z głową przy ziemi, ale widzę, że pani dziś ma na sobie wspaniałe, bordowe szpilki, które właśnie znalazły się na podnóżku. Znów przyciskam czoło i całe ciało do podłogi. Uwielbiam te momenty, gdy oddaję jej boską cześć. Są takie… właściwe.

„Dziękuję pani”. Czuję ekscytację i dumę. Tak, dumę. To, że klęczę w najgłębszym możliwym pokłonie, poniżej poziomu jej stóp, że modlę się do niej, a ona pozwala mi się czcić, jestem z tego bardzo dumna.

I wdzięczna. Moja pani i ja. Moja bogini. I ja.

„Inspekcja”. Pani przerywa tę uroczystą ciszę.

Momentalnie przyjmuję pozycję. Klęczę wyprostowana, piersi wysuwam do przodu, ale wzrok wbijam w podłogę. Wstaje, żeby mnie zbadać. Przeczesuje palcami moje ciemne włosy, a potem pochyla się, by wdychać zapach mojego szamponu. Jest zadowolona; wiem to, bo ściska mój lewy sutek, co wywołuje falę dreszczy przetaczającą się przez moje ciało. Przesuwa palcami pod wypukłością moich piersi, a potem wzdłuż kręgosłupa. Tym razem ściska prawy sutek. Znów jest usatysfakcjonowana, a moje podniecenie staje się niemal nie do opanowania.

Niemym gestem nakazuje mi zmianę przed kolejną fazą inspekcji. Szybko przechodzę na łóżko, powtarzam pierwszą pozycję powitalną, ale tym razem odwracając się do niej plecami. Ugniata mój wypięty tyłek, zanim pochyli się, by dotknąć nosem mojej cipki. Przesadnie bierze długi, głęboki wdech, zanim dotknie palcem łechtaczki, a potem przesuwa go po moich pokrytych wilgocią fałdkach w górę, aż pomiędzy pośladki. Zatrzymuje się przy mojej drugiej dziurce, lekko ją naciskając. Jeśli jest zadowolona z mojego przygotowania, poczuję od razu.

Poczułam. Dwa solidne klapsy, po jednym w każdy pośladek oznaczają, że ​​przeszłam inspekcję.

„Taka grzeczna dziewczynka”.

Kiedy nazywa mnie grzeczną dziewczynką, po prostu przestaję istnieć. Rozpływam się z dumy w miękkiej pościeli, odurza mnie kolejny przypływ seksualnej energii. Słowa sprawiają, że staję się jeszcze bardziej mokra. Naprawdę mokra. Czuję, że zaraz spłynę po wewnętrznej stronie ud na prześcieradło. Ona o tym wie i jej się to podoba.

„Dziękuję, Pani, chcę zawsze być twoją grzeczną dziewczynką”. W tym momencie naszego rytuału wolno mi się odezwać po raz drugi. Wiem, że za chwilę doczekam się, zobaczę i dotknę jej stóp.

„Proszę. Zasłużyłaś. Działaj, to był długi dzień”.

Mam wszystkie potrzebne narzędzia i materiały, gotowe i zorganizowane. Muszę tylko nalać gorącej wody do małej miseczki, więc pędzę do łazienki. Używam starego termometru rtęciowego, żeby ustawić odpowiednią temperaturę wody. Musi mieć właściwą temperaturę, z dokładnością do dwóch stopni. Kiedy woda jest idealna, dodaję olejek. Lawenda to jej ulubiony zapach.

Pani wraca na tron, zasiada na nim, pozwalając mi kontynuować przygotowania. Stawiam miseczkę obok podnóżka, klękam, czując to wspaniałe mrowienie, gdy ona pozwala mi zdjąć pierwszy, lewy pantofel. Dzisiaj ma na sobie wspaniałe bordowe czółenka, bez pończoch. Jedną dłonią dotykam po raz pierwszy jej bosej stopy, w drugiej trzymam bucik. Zanim go odłożę, wolno mi ten wspaniały przedmiot ucałować. I jeszcze raz to samo: prawa stopa, czółenko, pocałunek.

Pani oczekuje delikatności i masażu. Zaczynam od podeszwy, która podtrzymywała ciężar jej boskiego ciała przez cały dzień. Jej stopy są małe, lekko zmęczone, ale zawsze idealnie piękne. Uwielbiam czuć jej zadowolenie, gdy z zamkniętymi oczami przyjmuje rozkosz masowania zmęczonych stóp. Przesuwam podnóżek i miseczkę tak, by sprawnie włożyć je do pachnącej wody. Teraz czekam. Klęczę nieruchomo, upewniając się, że moje piersi są wypchnięte do przodu, a plecy wyprostowane.

Kiedy mała wskazówka zegara wskazuje 15 minut, siadam na piętach, wyjmuję jej stopę z miseczki i kładę sobie na kolanach na świeżym, ciepłym, białym ręczniku. Owijam i osuszam pierwszą, a potem drugą. Zdejmuję miseczkę i odkładam owinięte stopy na podnóżek, wstaję, niosę wodę do łazienki i wylewam ją do wanny, a następnie natychmiast spłukuję, bo czystość jest dla Pani ważna.

Napełniam miskę wodą o cztery stopnie cieplejszą niż ostatnio. Wracam do podnóżka i znów klękam. Odwijam z ręcznika najpierw prawą stopę. Chciałabym pochylić się i ucałować, ale na to jeszcze za wcześnie. Zanurzam palce w szorstkim, lepkim peelingu miodowo-cukrowym. Wcieram miksturę peelingującą najpierw w podbicie jej stopy, potem palce, a resztę nakładam na piętę. Jej stopy są miękkie od kąpieli i dobrze reagują na peeling. Opieram piętę o moje nagie udo i kciukami głęboko wcieram peeling. Kiedy skończę, jej stopy będą jak nowe.

Za każdym razem, gdy przesunę dłoń po stopie, wzdycha. Ma zamknięte oczy, a ja cieszę się, że mam okazję ją zadowolić.

Mój kciuk wbija się głęboko, aby złagodzić stres i odnowić skórę. Każdy palec otrzymuje równą uwagę, a delikatne miejsca między nimi traktuję z ostrożnością. Następnie pumeks, ostatni szlif, który zmiękcza, złuszcza i oczyszcza. Szorstkie krawędzie kamienia drapią i drażnią jej skórę, przygotowując ją na moje pieszczoty.

Kiedy obie stopy zostaną wyczyszczone i wypielęgnowane, czas na ostatnią kąpiel. Po kolei zdejmuję je ze swoich ud, wkładam je z powrotem do wody i opuszkami palców ścieram wszelkie ślady zabiegu.

Obie stopy znów osuszam i owijam w nowe, gorące ręczniki. Pani odpoczywa, podczas gdy ja sprzątam. Po chwili wszystko jest czyste i nieskazitelne. Ponownie klękam i kłaniam się jej stopom. Teraz czekam. Jeśli byłam grzeczna, dostanę nagrodę. Jeśli Pani będzie niezadowolona, ​​to będą długie cztery tygodnie.

„Moniko, jesteś świetna. Cieszę się, że cię mam, moja grzeczna dziewczynko. Możesz odebrać swoją nagrodę”.

Moja łechtaczka wibruje i drga z radości na jej słowa. Widząc, jak wyjmuje stopy z otulających jej ręczników, staram się, jak mogę, żeby ukryć podniecenie, bo Pani wymaga powściągliwości, a ja nie chcę, żeby moja nagroda została mi odebrana. Pochylam się, by wreszcie ucałować jej bose stopy.

Dotykam ich ustami. Zamykam oczy i czuję, że jestem w niebie.

„Przestań” – przerywa mi.

Czyżbym zrobiła coś nie tak? Drżę z niepewności, co zaraz powie. To do niej niepodobne.

„Chodź za mną”.

Pani wstaje i podchodzi do łóżka, gdzie opiera się o poduszki leżące na wezgłowiu.

„Dużo lepiej. Proszę, kontynuuj, moja słodka, grzeczna dziewczynko”. Te dwa słowa natychmiast sprawiają, że czuję się szczęśliwa, bezbronna, rozpalona i podniecona jednocześnie.

Z entuzjazmem podchodzę na klęczkach, wczołguję się na łóżka i klękam u jej stóp. Są absolutnie idealne, z czystymi, niepomalowanymi paznokciami, miękką, maślaną skórą i dobrze zarysowanymi, ale nie za długimi palcami. Nigdy nie widziałam piękniejszych stóp, a nawet takich, które mogłyby się z tymi równać.

Wreszcie. Znowu pocałunki. Zaczynam od lewej stopy i raz po razie całuję z pokorą jej wierzch. Potem prawa.

Ale teraz pani życzy sobie pieszczot, nie aktów czci. Boskie stopy podnoszą się, figlarnie podnosząc moją twarz i głowę. Przed sobą widzę różowe podeszwy i wiem, że pora użyć języka. Jej pięta była nieco szorstka przed moim zabiegiem, ale teraz jest miękka w dotyku, gdy ją dotykam. Unoszę jej nogę jeszcze nieco wyżej, a ona pozwala mi przesuwać język długimi ruchami po podeszwie, od pięty aż do palców. To jej ulubiona część. Niektórzy mają łaskotki w tym miejscu, ale nie moja pani. Zawsze cicho jęczy i trochę się wierci, kiedy to robię. Powtarzam tę fazę z jej prawą stopą, starając się nie podniecać za bardzo. Nie chcę dojść zbyt wcześnie, co zdarzało mi się w przeszłości. Chwilo trwaj.

Lekkim ruchem stopy pani nakazuje wielbić te idealne małe paluszki. Zaczynam od najmniejszego, umieszczając go pomiędzy wargami. Ssę go, podczas gdy mój język śledzi każdą linię i zakrzywienie. Potem przechodzę do następnego. Teraz ssę już dwa najmniejsze paluszki. A potem trzy. Różnica polega na tym, że mogę wsunąć język między nie, lekko je rozsuwając, ale jednocześnie upewniając się, że delikatnie obejmuję je wszystkie.

Kiedy docieram do dużych palców, jest inaczej. Mogę być odrobinę mniej delikatna, lizać ich boki, ssać czubki. Im mocniej ssę palec, tym bardziej jestem podniecona. Poruszam się lekko, próbując rozluźnić narastające napięcie w łechtaczce, a ona to zauważa.

„Masz już dość moich stóp?” – pyta lekko ochrypłym głosem.

„Nie, pani, ja kocham pani stopy i nigdy nie mam ich dość!” – wykrzykuję, mając nadzieję, że nie każe mi przestać z powodu mojego podniecenia.

„Dobrze, ale musisz się skupić i robić dokładnie to, co mówię”.

„Wszystko, Pani…” – prawie dodaję „proszę”, ale grzeczne dziewczynki o nic swojej pani nie błagają. Grzeczne dziewczynki są zawsze w pełni posłuszne.

„Uklęknij bliżej mnie i oprzyj się na rękach. Rozstaw nogi, o tak, żebym mogła zobaczyć tę twoją słodką cipkę. I zamknij oczy”.

Robię dokładnie to, co mówi i gdy tylko zamykam oczy, po raz pierwszy w życiu czuję dotyk jej stopy między nogami. Najpierw jedną, którą naciska na mój łechtaczkę. Delikatny nacisk z lekkim pionowym ruchem w górę i w dół.

Nie potrafię nad sobą panować, a muszę być grzeczną dziewczynką. Decyduję się zapytać.

„Pani, pozwolisz mi wyrazić moją przyjemność?”

„Tak”.

Dzięki Bogu, bo nie będę w stanie milczeć.

Dokłada drugą stopę, a ja rozchylam się szerzej. Każda stopa przylega do moich warg sromowych po przeciwnych stronach cipki. Wyobrażam sobie, że czuje moje ciepło na swoich świeżo wypielęgnowanych stopach, nie wspominając o wilgoci, która w tym momencie jakby ze mnie płynęła. Z precyzją i naciskiem przesuwa prawą stopę w górę, a lewą w dół. Rozciągając przy tym moje fałdy i rozchylając je. Robi to w kółko, zmieniając strony. Jej stopy dają mi tyle rozkoszy, kiedy lewa idzie w górę, prawa opada.

Jęczę.

„Dziękuję pani, to niesamowite… ach…” Mam problem ze scalaniem myśli w słowa, a słów we frazy. Kontroluje mnie stopami, a ja wiem, że nigdy nie byłam tak podniecona seksualnie jak w tej chwili.

Pani wie, co robi, gdy uderza we wszystkie moje nerwy, starając się od czasu do czasu wślizgnąć między moje warstwy, ale potem… potem robi coś, o czym nigdy nie myślałam, że jest możliwe ze stopami.

Znajduje moją łechtaczkę i więzi ją pomiędzy tymi dwoma wspaniałymi dużymi palcami u stóp. Drobnymi, szybkimi ruchami wywiera zarówno szczypiący nacisk, jak i wrażenie, że ją głaszcze.

To już za dużo.

„Boże!”

Nie mogę się powstrzymać. Spadam w otchłań szybciej niż kiedykolwiek. Mam mocno zaciśnięte oczy i pozwalam falom przyjemności, które przepływają przez moje ciało, mnie pochłonąć. Wypadłam poza czas i przestrzeń. Jedynym moim połączeniem z rzeczywistością jest elektryczność przepływająca przez moją łechtaczkę od dotyku jej stóp.

Moje ciało szybko przechodzi w fazę drżenia orgazmu i tak drżę przed nią, aż w końcu moje ciało znieruchomieje, a płuca napełnią się powietrzem.

„Otwórz oczy i podziękuj. Nie bogu, tylko swojej bogini.”

Cofnęła ociekające moją wilgocią stopy, a próbując się opanować, rzuciłam się do nich łapczywie.

„Dziękuję, pani”.

Będę je jeszcze długo lizała i całowała. I długo dziękowała.

Nie jestem pewna, czym sobie dziś na to zasłużyłam, ale zrobię wszystko, bo moja pani była za mnie zadowolona także w przyszłym miesiącu.